من مادر هستم
فیلم دارای صحنه‌های تحریک کننده و به دور از اخلاق سینمای ایران بود. صجنه‌های نوشیدن نجاست هم بسیار زننده بود. این قبح‌شکنی‌ها هم کم‌کم دارد در سینمای ایران باب می‌شود و شاید روزی برسد که به جای پیام اخلاقی ته فیلم‌ها که هیچ خاصیت مهمی ندارند، کار به جایی برسد که همین زشتی‌ها مباح شمرده شود و بلکه زیبا نمایش داده شود. فیلم بسیار زننده بود و من واقعا برای جیرانی متاسفم.
جناب فراستی گفته است که فیلم سبک زندگی مرفه‌ها را خوب زده است و عمق انحطاط این دسته از مردم را نشان داده است. اما نظر من این است که اگر این طور بود که جناب فراستی ادعا کرده است، خیلی قشنگ می‌بود اما بدبختی این است که چنین نیست و سبک زندگی رفاه زده‌ها زده نشده است. تازه می‌شد خیلی عفیفانه‌تر از این حالت‌های قبح‌شکن فیلم وجود فاجعه و لجن را در زندگی نحس این دسته نشان داد. البته فیلم به لحاظ ریتم و ضرباهنگ و بازی برخی از بازیگرها قوی است.
در مورد برخورد سیاسی با فیلم هم من معتقدم که فیلم باید به صورت محدود اکران شود چون اصلا متناسب با خانواده‌ها نیست. دغدغه‌ی مردم و جامعه هیچ ربطی به وقایع فیلم ندارد. نمی‌دانم چرا زندگی رفاه‌زده‌ها این قدر برای برخی فیلم‌سازها پررنگ و مهم جلوه می‌کند. خوب یک بار هم بیایند و با نشان دادن سبک زندگی درست کار را پیش ببرند.
